Hier volgen een aantal citaten die lezers per mail naar me toe hebben gestuurd:
Bij toeval kwam ik je boek tegen bij een expositie van Nerses Djaladian in gallerie RudolfV.
Ik ben geen antropoloog, en ook geen Armeniër. Wel het boek achter elkaar uitgelezen. Het is een enorm verhelderend boek wat me niet los kon laten op mijn vakantie. een enorme eye-opener wat heel veel zaken inzichtelijk heeft gemaakt. Hoe belangrijk identiteit is laat dit boek goed zien. Het maakt niet alleen de Armeense en Turkse problematiek inzichtelijk, ook de Europese problematiek en meer.
Hartelijk dank.
Alexander Koesen
In het gesteente van Ararat biedt een wezenlijk andere kijk op de Armeense genocide dan de gebruikelijke historiografische werken die tot nu toe zijn verschenen. Cultureel antropoloog Anthonie Holslag plaatst de massale vernietiging van Armeniërs en de Armeense cultuur tijdens de Eerste Wereldoorlog in een tijdloos en universeel toepasbaar kader van symbolische handelingen. De identiteitscrisis van de ene groep leidt tot de ontkenning en de daaruit voortvloeiende vernietiging van identiteit van de andere groep.
Treffend zijn de beschrijvingen die inzichtelijk maken welke invloed genocide heeft op identiteitsvorming bij slachtoffers en latere generaties nabestaanden. Holslag laat ook zien wat de invloed hiervan is op het nog steeds voortdurende conflict over Nagorno-Karabach tussen Armenië en Azerbeidjan. De doorgetrokken lijn naar de Holocaust, en de invloed hiervan op bijvoorbeeld het binnen- en buitenlandse beleid van Irsaël, toont aan hoe belangrijk het is om in de toekomst serieuzere pogingen dan tot nu toe te ondernemen om genocide te voorkomen.
In het gesteente van Ararat is vlot geschreven en weet de juiste balans te vinden tussen betrokkenheid en distantie. Een aanrader, niet het minst vanwege de actuele ontwikkelingen in Nederland met betrekking tot de stigmatisering van moslims.
Peter van der Velden, www.armeensegenocide.info
Beste Anthonie,
Ik heb jouw boek In Het Gesteende van Ararat net uit. Ik wil niet langer wachten om jou nog een keer, deze keer bewust, te feliciteren voor dit wetenschappelijk werk. Ten eerste, jij had de courage om in zo’n onderwerp te duiken met alle voorspelbare en onvoorspelbare valkuilen. Jij hebt jouw onderzoek professioneel gedaan en opgeschreven . Ten tweede, jij hebt een weg geopend om de impact van de Armeense genocide antropologisch verder te kunnen bestuderen. Even afstand van de politieke ruis . Politiek is DE frustratie van ons , Armeniërs. En tot de wereldwijde erkenning er is, is de frustratie ziekelijk aanwezig in ons leven. Vooral in het Westen, zijn wij dagelijks geconfronteerd met de erkeningssignalen van de Holocaust maar hebben wij weinig erkende houvast voor onze eigen genocide . Wij moeten situaties, gevoelens en gedrag te vaak uitleggen aan de Europeanen. Het is zeker geen competitie, maar een erkenning is het begin van onze genezing . Het is een “ziekte” die wij hebben, terwijl de wereld ontkent dat wij een ziekte hebben opgelopen. Daarom is jouw werk belangrijk.
Victoria Abbing-Karahagopian
"It's amazing how in each mirror we can find a new kind of reality of ourselves."
Nerses Djaladian
"In het gesteente van Ararat geeft je niet alleen veel informatie over armeniers. Er wordt veel inzicht gegeven over cultuur en daarbij horende gevoelszaken. Ik begin zaken als Culumborg nu ook beter te begrijpen. (Om over de politiek te zwijgen.) Dit boek is prettig leesbaar en leerzaam.
Mooi bassisboek in de Antropologie."
Wendy Lof
"Een boek over de Armeense genocide, maar niet alleen de Armeense genocide."
Anoniem
"Boeiend. Gevoelig. Prachtig boek."
Anoniem
"Gefeliciteerd met het uitgeven van je boek in het gesteente van Ararat. Met veel plezier heb ik het gelezen. Plezier in deze zin wil zeggen dat de details over de Armeense cultuur en gebruiken correct en precies worden weergegeven.
Het viel me op dat je uitzonderlijk veel gevoel in je boek hebt gelegd, hetgeen zeer knap is. Echter ben je niet de wetenschappelijke invalshoek vergeten.
Heel erg bedankt voor je mooie boek en veel succes met nieuwe onderzoek."
Rob Willekes